ulec katastrofie

См. также в других словарях:

• ulec — rzad. ulegnąć dk Vc, ulegnę, ulegniesz, ulegnij, uległ, uległszy ulegać ndk I, ulecam, ulecasz, ulecają, ulecaj, ulecał 1. «zaprzestać walki uznając czyjąś przewagę, wyższość, poddać się, skapitulować; zostać pokonanym» Ulec w nierównej walce.… …   Słownik języka polskiego

• katastrofa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. katastrofafie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niespodziewane, nadzwyczajne wydarzenie powodujące ogromne straty, nieszczęścia; nieszczęśliwy, tragiczny wypadek, klęska,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• obrócić się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 …   Słownik frazeologiczny

• obracać się — 1. Coś obróciło się (obraca się) przeciwko komuś «coś świadczy przeciwko komuś lub jest w kogoś wymierzone»: Ale terror, niezależnie od tego, jak wiele zadaje ran, na dłuższą metę obraca się przeciwko tym, którzy go stosują (...). Więź 10/1991. 2 …   Słownik frazeologiczny

• kontuzjować — dk (rzad. ndk) IV, kontuzjowaćzjuje, kontuzjowaćował, kontuzjowaćowany «spowodować czyjąś kontuzję; ulec kontuzji» Kontuzjowany w katastrofie lotniczej. Kontuzjować kogoś w czasie meczu …   Słownik języka polskiego

• rozejść się — dk XI, rozejść sięjdę się, rozejść sięjdziesz się, rozejdź się, rozszedł się, rozeszła się, rozszedłszy się rozchodzić się ndk VIa, rozejść siędzę się, rozejść siędzisz się, rozejść sięchodź się, rozejść siędził się 1. «o grupie: pójść, udać się… …   Słownik języka polskiego